© iStock
Maatregelen van Vivaldi klinken stoerder dan ze zijn
De maatregelen die federaal ministers Van Quickenborne (Open Vld) en Annelies Verlinden (cd&v) voor ogen hebben, klinken stoerder dan wat ze in werkelijkheid inhouden. De straffen worden zwaarder en de groep van beschermden wordt ruimer, maar de zogenaamde nultolerantie zelf wordt enkel uitgebreid naar ‘weerspannigheid met arbeidsongeschiktheid’. Dat houdt in dat vele andere vormen van geweld tegen de politie nog steeds kunnen geseponeerd worden. Sophie De Wit: “Ik vraag mij af of de voogdijministers wel echt geluisterd hebben naar de politie. Want wat is de politie met zwaardere straffen, indien de vervolging niet zeker en vooral niet veel sneller is?”
Wetgevend werk ligt stof te vergaren
Over snelrecht, een eis van onze fractie, gesteund door de vakbonden, wordt opvallend gezwegen door de ministers. Blijkbaar vindt deze federale regering de overweging niet eens waard. Daarnaast is het hallucinant dat voogdijministers verkondigen verder te werken aan een wettelijk kader voor de bodycams. Maar dat werk had al lang af moeten zijn: “Minister Verlinden kondigt dit nu al drie beleidsnota’s op rij aan, maar het nodige wetgevende werk zelf blijft verder stof vergaren op haar bureau. Onaanvaardbaar”, vindt Yngvild Ingels.
Met gerommel in de marge is politie niet geholpen
Voor de N-VA zijn deze maatregelen ruim onvoldoende. De Kamerleden verwijzen naar hun actieplan: “Wij reiken de hand naar de partijen van de meerderheid om deze ideeën om te zetten in wetgeving en om samen echt iets te doen voor onze agenten. Want met dit gerommel in de marge is de politie niet geholpen,” besluiten De Wit en Ingels.
